کمپوست برای پارامترهای کیفی از جمله pH، هدایت الکتریکی، محتوای نیتروژن و فسفر، و مواد آلی مشخص شد. نمونه های کمپوست در آب مخلوط شدند و به مدت 2 ساعت در شیکر قرار گرفتند.
pH و رسانایی الکتریکی به ترتیب با استفاده از یک pH متر و یک EC متر گرفته شد. مقدار نیتروژن کمپوست با استفاده از روش کجلدال تعیین شد، در حالی که فسفر با استفاده از روش فسفومولیبدات وانادیم و سپس جذب از طریق اسپکتروفتومتر تعیین شد. مواد آلی همانطور که شرح داده شد اندازه گیری شد.
کود ورمی کمپوست با کنسرسیومی متشکل از سه سویه PGPR، سویه Azospirillum brasilense ER-20، Arthrobacter oxydans WP-2 و Pseudomonas stutzeri سویه K1 با نام اختصاری AAP غنی شد. سویه ها به خوبی مشخص شده و با یکدیگر سازگار هستند.
مشتقات مقاوم به آنتی بیوتیک سویه های AAP برای بازیابی موفق و انتخابی از کمپوست با پیروی از روش حنیف و همکاران توسعه داده شدند.
مشتقات مقاوم به آنتی بیوتیک ER-20 و K-1 در برابر استرپتومایسین 400 میکروگرم بر میلی لیتر، در حالی که مشتقات مقاوم به آنتی بیوتیک WP-2 در برابر استرپتومایسین 200 میکروگرم بر میلی لیتر + ریفامپیسین 20 میکروگرم در میلی لیتر توسعه یافتند. میانگین زمان تولید، اثربخشی و کارایی جهش‌یافته‌ها قبل از تلقیح آن‌ها به کمپوست برآورد شد.
سویه های مشتق وحشی و مقاوم به آنتی بیوتیک در براث LB به طور جداگانه رشد داده شدند. پس از 24 ساعت، کشت هر سویه سانتریفیوژ شد، و سلولها در سالین معلق شدند تا OD 0.45 λ 600 نانومتر به دست آید.
ریزمغذی‌ها برای بدست آوردن غلظت نهایی روی اضافه شدند: 5 میلی‌گرم کیلوگرم بر کیلوگرم، منیزیم: 50 میلی‌گرم کیلوگرم بر کیلوگرم، و آهن: 50 میلی‌گرم کیلوگرم بر کیلوگرم. مواد مغذی به طور کامل در کمپوست مخلوط شدند.
برای توسعه کمپوست زیست فعال، سویه های باکتریایی کاملاً رشد یافته Azospirillum brasilense سویه ER-20، Ar به نسبت 1:1:1 مخلوط شدند تا یک کنسرسیوم AAP بدست آید.
گلوله سلولی با سانتریفیوژ به دست آمد، در 500 میلی لیتر نرمال سالین معلق شد و با کمپوست مخلوط شد. مواد مغذی در طول فرآیند اختلاط اضافه شدند. کمپوست در هوا خشک شد و سپس در کیسه ها بسته بندی شد. کمپوست تلقیح شده با سالین به عنوان شاهد نگهداری شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.