نشاسته یا گرانول خوراکی برای بدنسازی یک کربوهیدرات پلیمری است که از واحدهای گلوکز متعددی تشکیل شده است که با پیوندهای گلیکوزیدی به هم متصل شده اند. این پلی ساکارید توسط اکثر گیاهان سبز برای ذخیره انرژی تولید می شود.
در سرتاسر جهان، گرانول خوراکی این کربوهیدرات رایجترین کربوهیدرات در رژیم غذایی انسان است و به مقدار زیادی در غذاهای اصلی مانند گندم، سیبزمینی، ذرت برنج و کاساوا مانیوک وجود دارد.
گرانول خوراکی یا آمیلوم یک کربوهیدرات پلیمری است که از واحدهای گلوکز متعددی تشکیل شده است که با پیوندهای گلیکوزیدی به هم متصل شده اند. این پلی ساکارید توسط اکثر گیاهان سبز برای ذخیره انرژی تولید می شود.
در سرتاسر جهان،گرانول خوراکی این کربوهیدرات رایجترین کربوهیدرات در رژیم غذایی انسان است و به مقدار زیادی در غذاهای اصلی مانند گندم، سیبزمینی، ذرت ذرت، برنج و کاساوا وجود دارد.
نشاسته خالص پودری سفید، بی مزه و بی بو است که در آب سرد یا الکل نامحلول است. از دو نوع مولکول تشکیل شده است: آمیلوز خطی و مارپیچ و آمیلوپکتین منشعب. بسته به گیاه، نشاسته به طور کلی حاوی 20 تا 25 درصد آمیلوز و 75 تا 80 درصد وزنی آمیلوپکتین است.گلیکوژن، ذخیره انرژی حیوانات، نسخه بسیار شاخهدار آمیلوپکتین است.
در صنعت، نشاسته اغلب به قند تبدیل می شود، به عنوان مثال با مالت سازی. این قندها ممکن است برای تولید اتانول در تولید آبجو، ویسکی و سوخت زیستی تخمیر شوند. علاوه بر این، قندهای تولید شده از نشاسته فرآوری شده در بسیاری از غذاهای فرآوری شده استفاده می شود.
مخلوط کردن بیشتر نشاسته ها در آب گرم باعث تولید خمیری مانند خمیر گندم می شود که می تواند به عنوان غلیظ کننده، سفت کننده یا چسبنده استفاده شود. کاربرد اصلی غیرغذایی و صنعتی نشاسته به عنوان یک چسب در فرآیند کاغذسازی است. خمیر مشابه، § نشاسته لباس، را می توان به برخی از کالاهای نساجی قبل از اتو کشیدن برای سفت شدن آنها استفاده کرد.
دانههای گرانول خوراکی از ریزومهای تیفا بهعنوان آرد از سنگهای آسیاب شده در اروپا شناسایی شدهاند که قدمت آن به 30000 سال پیش بازمیگردد. دانه های نشاسته از سورگوم بر روی سنگ های آسیاب شده در غارهای نگالو، موزامبیک یافت شد.
خمیر نشاسته گندم خالص استخراج شده در مصر باستان احتمالاً برای چسباندن پاپیروس استفاده می شد. استخراج نشاسته برای اولین بار در تاریخ طبیعی پلینی بزرگ در حدود 77-79 پس از میلاد توصیف شده است.
رومی ها نیز از آن در کرم های آرایشی و بهداشتی، برای پودر کردن مو و غلیظ کردن سس ها استفاده می کردند. ایرانی ها و هندی ها از آن برای درست کردن غذاهایی شبیه حلوای گندم گوتومایی استفاده می کردند. نشاسته برنج به عنوان عملیات سطحی کاغذ در تولید کاغذ در چین از سال 700 میلادی استفاده شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.